Endişeli veya stresli bir çocuğa nasıl ebeveyn olunur?
Kaygı belirtileri çocuklarda ve ergenlerde yaygındır ve okul çağındaki çocukların yüzde 10 ila 20’si kaygı belirtileri yaşar. Daha da fazla sayıda çocuk, kaygı bozukluğu olarak nitelendirilmeyen stres yaşar. Peki çocuğunuzun kaygısını ve stresini azaltmaya nasıl yardımcı olabilirsiniz?
1. Çocuğunuzu korkularıyla yüzleşmeye teşvik edin, onlardan kaçmayın.
Durumlardan korktuğumuzda onlardan kaçınırız. Ancak kaygı uyandıran durumlardan kaçınma kaygıyı sürdürür. Bunun yerine, bir çocuk korkularıyla yüzleşirse, kaygının zamanla kendiliğinden azaldığını öğrenecektir. Vücut çok uzun süre endişeli kalamaz, bu nedenle vücutta vücudu sakinleştiren bir sistem vardır. Genellikle kaygı uyandıran durumda kalırsanız, kaygınız 20-45 dakika içinde azalacaktır.
2. Çocuğunuza kusurlu olmanın sorun olmadığını söyleyin.
Çoğu zaman çocuklarımızın spor, okul ve performans durumlarında başarılı olmasının gerekli olduğunu düşünürüz. Ama bazen çocukların çocuk olması gerektiğini unutuyoruz. 100 üzerinden 85 notu iyidir fakat çocuklarımızı öğrenmenin zevkiyle değil, notlarla değerlendiririz. Bu, çabalamanın önemli olmadığı anlamına gelmez. Çocuğunuzu çok çalışmaya teşvik etmek önemlidir, ancak çocuğunuzun hatalarını ve kusurlarını kabul etmek ve benimsemek de aynı derecede önemlidir.
3. Olumlu şeylere odaklanın.
Çoğu zaman, endişeli ve stresli çocuklar olumsuz düşüncelere ve özeleştirilere kapılabilirler. Bardağın yarısı dolu yerine nasıl boş olduğuna odaklanabilir ve gelecekteki olaylar hakkında endişelenebilirler. Çocuğunuzun olumlu özelliklerine ve bir durumun iyi yönlerine ne kadar çok odaklanırsanız, çocuğunuza olumlu yönlere odaklanmasını o kadar çok hatırlatır.
4. Rahatlatıcı aktiviteler planlayın.
Çocukların dinlenmek ve çocuk olmak için zamana ihtiyaçları vardır. Ne yazık ki, bazen spor gibi eğlenceli aktiviteler bile eğlenceden çok başarıya dönüşebilir. Bunun yerine, çocuğunuzun sadece eğlence için oyun oynamasını sağlamak önemlidir. Bu, çocuğunuzun oyuncaklarla oynaması, spor yapması (rekabetçi olmadan), yoga yapması, resim yapması için her gün zaman planlaması içerebilir.
5. Model yaklaşım davranışı, öz bakım ve olumlu düşünme.
Çocuğunuz sizin yaptığınızı yapacaktır. Bu nedenle, kaygı uyandıran durumlardan kaçınırsanız, çocuğunuz da öyle olacaktır. Siz korkularınızla yüzleşirseniz, çocuğunuz da yüzleşir. Kendinize iyi bakarsanız ve kendi ihtiyaçlarınıza zaman ayırırsanız, çocuğunuz öz bakımın yaşamın önemli bir parçası olduğunu öğrenecektir. Durumlarda olumluyu ararsanız, çocuğunuz da öyle olacaktır. Çocuklar davranışları ebeveynlerini izleyerek öğrenirler. Bu nedenle, çocuğunuzun psikolojik sağlığını düşündüğünüzde, kendinizinkini de düşünün.
6. Çocuğunuzun cesur davranışlarını ödüllendirin.
Çocuğunuz korkularıyla yüzleşirse, bunu övgü, sarılma veya hatta bir çıkartma ya da küçük bir muamele gibi somut bir şeyle ödüllendirin. Çocuğunuz bu duruma düşmeden önce bunu bir motive edici olarak belirlerseniz, bu rüşvet değildir. Davranışları ödüllendirirseniz, çocuğunuz onlarla daha sık ilgilenecektir.
7. İyi uyku hijyenini teşvik edin.
Çocuğunuz için bir uyku saati belirleyin ve hafta sonları bile buna sadık kalın. Ayrıca her gece yapılan 30-45 dakikalık bir yatma rutininiz olsun. Bu, çocuğunuzun günlük aktivitelerinden uykuya dalmak için gerekli olan rahat duruma geçmesine yardımcı olur.
8. Çocuğunuzu kaygısını ifade etmesi için cesaretlendirin.
Çocuğunuz endişeli veya korkmuş olduğunu söylüyorsa, “Hayır, değilsin!” demeyin. Bu çocuğunuza yardımcı olmaz. Bunun yerine, çocuğunuzu, onu dinlemediğinize veya anlamadığınıza inandırmanız olasıdır. Bunun yerine, “Evet, korkmuş görünüyorsun, “Ne hakkında endişeleniyorsun?” gibi şeyler söyleyerek çocuğunuzun deneyimini doğrulayın. Ardından çocuğunuzun duyguları ve korkuları hakkında bir bilgilendirme yapın.
9. Çocuğunuzun problem çözmesine yardımcı olun.
Çocuğunuzun duygularını doğruladıktan, deneyimini anladıktan ve söylediklerini dinledikten sonra, çocuğunuzun problem çözmesine yardımcı olun. Çocuğunuz çözüm üretebiliyorsa, bu harika. Değilse, çocuğunuz için bazı potansiyel çözümler üretin. Kendi çözümlerinizi paylaşabilirsiniz.
10. Sakin olun.
Çocuklar, durumlara nasıl tepki vereceklerini belirlemek için ebeveynlerine bakarlar. Ebeveyn endişeli görünüyorsa, çocuk ağlar. Bunun nedeni, çocuğun duruma nasıl tepki vereceğine dair bir sinyal için ebeveynlerine bakmasıdır. Endişeli iseniz, çocuğunuz bu endişeyi üstlenecek ve kendi endişesinde bir artış yaşayacaktır. Bu nedenle, çocuğunuzun kaygısını azaltmak istediğinizde, kendi kaygınızı yönetmelisiniz. Bu, kendi konuşmanızı kasten yavaşlatmak, rahatlamak için birkaç derin nefes almak ve yüz ifadenizin sakin olduğunuzu göstermesini sağlamak için çalışmak anlamına gelebilir.
11. Çocuğunuzla gevşeme egzersizleri yapın.
Bazen çocuğunuzun stres ve kaygısını azaltmasına yardımcı olmak için gerçekten temel gevşeme egzersizleri gereklidir. Bu, çocuğunuza birkaç yavaş, derin nefes almasını söylemek anlamına gelebilir. Çocuğunuzdan gözlerini kapatmasını ve görüntüyle ilgili sesleri, kokuları ve duyumları hayal etmesini isteyin. Örneğin, gözlerinizi kapatın ve kendinizi bir kumsalda hayal edin. Uzaklarda uçan martıların sesini dinleyin. Şimdi, parmaklarınızın altındaki ılık kum hissine ve teninizi ısıtan güneşe odaklanın gibi.
12. Asla pes etmeyin.
Kaygı ve stres kronik bir mücadele olabilir. Çoğu zaman, bir çocuğun kaygısının kaynağı zamanla değişir, bu nedenle sürekli yangın çıkarıyormuşsunuz gibi hissedebilirsiniz. Kaygı ve stres yönetimi tekniklerinin tekrarı ile çocuğunuz kaygı düzeyini nasıl azaltacağını ve kaygı uyandıran durumlarla nasıl başa çıkacağını öğrenecektir. Anahtar tekrardır, bu yüzden devam edin!
