Fallik dönem, Freud’un kişilik gelişimi kuramında 3-5 yaş arasını kapsamaktadır. Bu yaştan itibaren çocuklar, iki farklı cinsiyet olduğunu kavramaya başlarlar. “Bu neden erkek?, Bu neden kız?” gibi sorularla kız-erkek arasındaki farkı bulmaya çalışırlar.
Bu yaşlarda çocuklar vücutlarını daha yakından tanıma eğilimindedirler.
Bu yaş genelinde kız çocuğu annesine, erkek çocuğu ise babasına benzeme çabasına girer. Karşı cinse aşırı bağlılık, aynı cinse ise aşırı kıskançlık duydukları durum ise erkeklerde Oedipus Kompleksi, kızlarda ise Elektra Kompleksi olarak geçer.
Çocuklar büyüdükçe, toplumda kadından ve erkekten hangi davranışların beklendiğini öğrenirler. Bunları öğrendikçe de cinsiyet kalıp yargılarını geliştirirler. Cinsiyet kalıp yargılarının başında, kızlar temiz, nazik, kibar ve koruyucu olarak bilinirken, erkek çocukları kaba, gürültücü, yarışmacı ve otoriter olarak bilinir. Erkekler kamyonlarla oynarken, kızlar bebeklerle oynarlar. Kızlar güzel elbiseler giyerler ve saçlarıyla ilgilidirler, erkek çocukları ise etrafta koşarlar ve güreşirler. Kızlar ve erkekler arasındaki davranışsal farklar çok erken yaşta çıkmaya başlar. 3 yaşındayken kızlar diğer kızlarla, erkek çocuklarda daha çok erkeklerle oynarlar.
Cinsel kimlik 3 yaşla beraber gelişmekle birlikte oyun ve oyuncakların çocuğun cinsiyetine göre ayrılması önerilmez. Her oyuncağın kendine özgü yararları vardır. Arabalarla oynamak görsel-uzaysal algıyı geliştiren bir oyundur. Ancak kız çocuk araba ile ilgilenmiyorsa bebeklerine çadır yapmak gibi bir oyunla da bu beceri geliştirilebilir. Buna karşı evcilik oynamayı sevmeyen erkek çocuklara da sosyal beceri öğretmede “anne kamyon, baba kamyon, çocuk kamyon” ların yer aldığı oyunlar düşünülebilir.
Yaklaşık 3. yaş gününde kız ve erkek çocuklar kendilerinin kız ve erkek olduklarını bilirler, yani toplumsal cinsiyet kimliğini geliştirmişlerdir. Ancak kız veya erkek olmanın ne anlama geldiğini tam olarak bilemezler. Örneğin; 3 yaşındaki bir erkek çocuğu büyüyünce anne olabileceğini veya başına bir kurdele takıp elbise giyince kız olabileceğini düşünebilir.
Çocukların bu dönemlerde ebeveynlerine cinsellikle ilgili sorular sorması çok normaldir. Bu süreç ve sorular çocukların gelişimlerinin bir parçasıdır. Bu süreçte aileler çocuklarının sorularına cevap vermelidir. Çocuklar 3 yaş civarı sorular sormaya başlarlar. Sorular yoğunlaşıyorsa aile cinsel eğitim vermelidir.
Ailelerin bekledikleri sorular çocuklar tarafından sorulmamışsa çocuk gereken yakınlığı ailesinden bulamamış ya da ailesinin tepkisinden korkuyor olabilir. Böyle durumlarda aile çocuğuyla yakın bir ilişki kurmalı, nasıl davranacağını bilemiyorsa da bir uzmana başvurmalıdır.
Cinsellik konusu aileler açısından çocuklarıyla konuşulması zor bir konu olarak düşünülmektedir. Ailenin fazla anlam yüklemesi, bu sürecin zor ve iki taraf için de çekimser geçmesine sebep olur. Aileler, çocuğun diğer gelişim alanları gibi normal ve doğal bir gelişim gerçekleştirdiğinin farkında olmalıdır.
Cinsel eğitim ile çocuk; cinsiyet algısını hem kendinin hem de başkasının bedenine saygı duymayı öğrenir. Bedenini tanır ve sorumluluklarını yerine getirir.
Ebeveynlerin ileride çocuğun sağlıklı kişilik geliştirmesinde önemli olan yaşamın ilk yıllarındaki cinsel ve saldırganlık dürtülerini nasıl yönetmeleri gerektiğini bilmeleri gerekmektedir.
